راهنمای شناخت کامل ویژگی ها، مزایا و معایب زنبورهای ایتالیایی

زنبور عسل ایتالیایی ( Apis mellifera ligustica ) محبوب ترین نژاد بین زنبورداران در سراسر جهان است. این زنبورها که در آب و هوای مختلف از سرمای یخبندان تا مناطق گرمسیری یافت می شوند، سازگاری بالایی با زیستگاه خود دارند. در این راهنما، ویژگی‌ها، مزایا و معایب زنبورهای ایتالیایی را بررسی می‌کنیم تا به شما کمک کنیم تصمیم بگیرید که آیا آنها برای شما مناسب هستند یا خیر.

فهرست مطالب
    • ویژگی های زنبورهای ایتالیایی
    • طبیعت لطیف
    • تولیدکنندگان پرکار
    • خانه داری خوب
    • تمایل به بچه دهی
    • مستعد گم کردن مسیر
    • نقاط قوت زنبورهای ایتالیایی
    • نقاط ضعف زنبورهای ایتالیایی
    • ظاهر
    • اصل و نسب
    • هفت حقیقت سریع در مورد زنبورهای عسل ایتالیایی
•  سوالات متداول
    • تفاوت بین زنبورهای روسی و ایتالیایی چیست؟
    • تفاوت زنبورهای ایتالیایی و قفقازی چیست؟
    • آیا باید زنبور ایتالیایی یا کارنیولایی تهیه کنم؟
•  جمع بندی

ویژگی های زنبورهای ایتالیایی
زنبور عسل ایتالیایی طبیعتی ملایم دارد و بازرسی را برای زنبورداران نسبتاً بدون استرس می کند. آنها همچنین کندویی مرتب نگه می دارند و چراگرهای بسیار خوبی هستند و کندوهای پرجمعیتی را با مقدار زیادی عسل می سازند. جنبه منفی آنها این است که برای گذراندن زمستان به گرده و عسل زیادی نیاز دارند و مستعد برای جابجایی وبچه دهی  هستند.

زنبور ایتالیایی مانند زنبورهای بوکفست ، گزینه خوبی برای زنبورداران مبتدی است. کار کردن با آنها آسان است و طبیعتی ملایم دارند، که برای شروع کار مفید است. در مقایسه با برخی از نژادهای تهاجمی، برای بازدید به دود کمتری نیاز دارند.نزاد ایتالیایی معمولاً ملکه جدید را به سرعت می پذیرد و هنگام معرفی احتمال کمی برای کشته شدن ملکه جدید وجود دارد. این ویژگی منجر به زنبورداری کارآمدتر می شود زیرا زمان کمتری برای شروع به کار و تخم گذاری ملکه جدید تلف می شود.

اکثر زنبورداران تولید عسل نژاد ایتالیایی را در فهرست اولویت های خود قرار می دهند. زنبورهای ایتالیایی شهدآورهای بسیار خوبی هستند و کندوهای بزرگی می سازند که در زمان برداشت ، عسل زیادی تولید می کنند.به خاطر داشته باشید که زنبورهای ایتالیایی در طول زمستان یک کلنی بزرگ را حفظ خواهد کرد. اگر در آب و هوای خنک زندگی می کنید، این می تواند یک مشکل باشد زیرا کندو برای زمستان گذرانی به گرده و عسل زیادی نیاز دارد.

زنبورهای ایتالیایی کلنی دارهای بسیار خوبی هستند و کار خوبی برای دور نگه داشتن لوک اروپایی (EFB) از کندو انجام می دهند. مقاومت آنها در برابر این بیماری نقش مهمی در جایگزینی زنبورهای سیاه دارد.زنبورداران باید انگل‌هایی مانند کنه‌های تراشه و واروآ را بررسی کنند. این آفات یک مشکل دائمی برای زنبورداران در سراسر جهان است. آنها نه تنها از زنبور عسل به عنوان منبع غذایی استفاده می کنند، بلکه باعث گسترش بیماری نیز می شوند. زنبورهای ایتالیایی برای مقابله با کنه‌ها تلاش می‌کنند و اغلب به درمان‌هایی برای پایین نگه داشتن سطح کنه نیاز دارند.

تمایل به بچه دهی
زنبورهای ایتالیایی برای بچه دهی مستعد هستند و از این موضوع زنبورداران را می کند ، زیرا با هر بچه دهی میزان قابل توجهی عسل از بین می روند. این رفتار اغلب بخاطر بالا رفتن جمعیت در بهار اتفاق می افتد ، کلنی به سرعت گسترش می یابد و در نتیجه تقریبا نیمی از جمعیت زنبورها به یک خانه جدید منتقل می شوند

زنبوردارانی که تصمیم به استفاده از زنبورهای ایتالیایی دارند باید رویکردی فعال و عملی داشته باشند. بازرسی های منظم در طول جریان شهد برای اطمینان از خالی نشدن کندو ضروری است. برای کاهش بچه دهی ، باید جعبه های اضافی یا طبق زودتر اضافه شوند.

مستعد گم کردن مسیر
زنبورهای ایتالیایی نسبت به سایر نژادها حس جهت گیری قوی ندارند. این مشکل می تواند منجر به رفتن جمعیت شود و برخی از زنبورها به کندوی همجوار وارد می شوند. هیچ زنبورداری خواهان زنبورهای سرگردانی که به اشتباه وارد دیگر کندوها شوند ، نیست. زیرا آنها در گسترش کنه‌های واروآ نقش دارند.

نقاط قوت زنبورهای ایتالیایی
• زنبورهای ملایم و غیر تهاجمی هستند و بازرسی را کم استرس می کند.
• سخت کوش و برا جستجوی شهد عالی.
• ملکه ای پرکار که سریع تخم گذاری می کند.
• مدیریت خوب کلنی با مقاومت خوب در برابر لوک.
• معمولاً بره موم زیادی روی قاب هاتولید نمی شود.
• عالی در موم بافی.
• به راحتی می توان ملکه را در کندو تشخیص داد.

نقاط ضعف زنبورهای ایتالیایی
• مصرف کنندگان بالای عسل و گرده های ذخیره شده.
• دارای جمعیت بالا در طول زمستان.
• جهت یابی ضعیف.
• متمایل به بچه دهی.
• شروع رشد بهاره آهسته.
• مستعد ابتلا به کنه ها و برخی بیماری ها.

ظاهر
زنبورهای کارگر ایتالیایی دارای شکم قهوه ای با نوارهای زرد مایل به قهوه ای هستند. آنها سایه روشن تری نسبت به زنبور ملکه دارند که گاهی نارنجی یا قهوه ای چرمی است. تفاوت ظاهری باعث می شود زنبورداران به راحتی مکان ملکه را پیدا کنند.

اصل و نسب
محققان معتقدند زنبورهای ایتالیایی از منطقه جنوبی ایتالیا منشا گرفته اند. آنها یک نژاد سازگار هستند که ممکن است در آخرین عصر یخبندان زندگی کرده باشند.در سال 1859، زنبورهای عسل ایتالیایی به آمریکا معرفی شدند، جایی که به زودی جایگزین زنبورهای آلمانی (معروف به زنبورهای سیاه) شدند. با گذشت زمان، زنبورهای ایتالیایی راه خود را به هر قاره ای به جز قطب جنوب پیدا کردند.

هفت حقیقت سریع در مورد زنبورهای عسل ایتالیایی
1 . نام علمی زنبور عسل ایتالیایی Apis mellifera ligustica است .
2 . آنها اولین نژاد زنبورهای اهلی بودند که به آمریکای شمالی معرفی شدند.
3 . زنبورهای ایتالیایی رایج ترین نژاد مورد استفاده زنبورداران هستند. آنها همچنین بیشترین توزیع را در سطح جهانی دارند.
4 . آنها در آب و هوای مرطوب و گرمسیری و مناطقی که سرمای شدید را تجربه می کنند ، سازگار می شوند.
5 . زنبورهای عسل کوردوان زیر مجموعه زنبورهای ایتالیایی هستند.
6 . زنبور ایتالیایی به نام زنبور عسل لینگوری ( Lingurian ) نیز شناخته می شود.
7 . آخرین زنبورهای لینگوری که از نظر ژنتیکی خالص باقی مانده اند در جزیره کانگورو در استرالیا قرار دارند.

؛؛ سوالات متداول !
تفاوت بین زنبورهای روسی و ایتالیایی چیست؟
زنبورهای عسل روسی و ایتالیایی هر دو نژادهای عالی برای زنبورداری هستند. زنبورهای ایتالیایی اغلب حالت تهاجمی کمی دارند و در فصول گرم سال به طور مداوم تولید می کنند. زنبورهای روسی در برابر آفاتی مانند کنه های تنفسی یا واروآ مقاوم تر هستند و با زمستان های سرد بهتر مقابله می کنند. آنها فقط زمانی تولید مثل میکنند که گرده در دسترس باشد. آشنا شوید

تفاوت زنبورهای ایتالیایی و قفقازی چیست؟
زنبورهای ایتالیایی در بین زنبورداران در ایالات متحده به دلیل رفتار مطیع و تمایلشان به یافتن شهد بسیار محبوب هستند. آنها کلنی های بزرگی می سازند و عسل زیادی تولید می کنند. زنبورهای قفقازی نیز غیر تهاجمی هستند و به خوبی با آب و هوای خنک سازگار می شوند. آنها به اندازه زنبورهای ایتالیایی تولید و مثل ندارند و برای مردیریت کلنی به زنبوردارها وابسته هستند.

آیا باید زنبور ایتالیایی یا کارنیولایی تهیه کنم؟
زنبورهای ایتالیایی و کارنیولایی هر دو گزینه‌های عالی برای زنبورداران هستند که به دلیل شهد‌آوری پربار و میزان بالای تولید عسل مورد علاقه هستند. اگر هدف اصلی شما برداشت عسل است، کارنیولان ها به طور کلی گزینه بهتری هستند. آنها با یک کلنی کوچکتر زمستان گذرانی می کنند و برای گذراندن ماه های سردتر به عسل کمتری نیاز دارند.

جمع بندی
زنبورهای عسل ایتالیایی محبوب ترین زنبور عسل برای زنبورداری هستند، به این معنی که پیدا کردن یک تامین کننده آسان است. شما همچنین به منابع زیادی دسترسی خواهید داشت زیرا بسیاری از زنبورداران با آنها تجربه دارند.
آنها برخی از نقاط قوت مفید مانند قوی بودن و ساختن کلنی های بزرگ را دارند. اما آنها مانند هر نژاد دیگری،کامل نیستند. در آب و هوای سردتر، زنبورداران باید مصرف بیش از حد عسل کندوی خود را مدیریت کنند. اگر عسل کندو را بیش از حد برداشت کنید ، احتمالاً مجبور خواهید شد در بهار کلنی را جایگزین کنید زیرا آنها غذای کافی برای زنده ماندن نخواهند داشت.
اگر در آب و هوای معتدل یا گرم زندگی می کنید، زنبورهای ایتالیایی ایده آل هستند. آنها در مناطقی که جستجوی شهد فراوان است و در زمستان نیازی به خوشه شدن ندارند ، رشد می کنند.

مدیریت سایت : لازم به ذکر میداند وقتی صحبت از خصوصیات نژادها مطرح میشود ، منظور خصوصیات لاین های خالصی است که ملکه آنها در محط های ایزوله جفت خورده یا به روش مصنوعی تلقیح شده باشند و جفت های طبیعی در محیط های غیر ایزوله میتوانند تصورات متفاوتی را نسبت به آنچه آورده شده از خود نشان دهند.